Vanuit Hoogeveen en Nieuw Amsterdam verstuurde Vincent drieëntwintig brieven. Die zijn te lezen, omgeven met heel veel informatie, op:
https://vangoghletters.org/vg/letters/let385/letter.html
Uit Land van verlangen, fictief verhaal gebaseerd op de brieven van Vincent, door Janne IJmker
Ik blijf in gedachten achter met Marg, loop met haar, nadat ze jouw doeken terugbracht naar het logement, over de Pesserdiek naar Siberië en laat haar daar achter bij de kleine Roef en het poppie. Ik kijk uit over de prachtige Wijken van Eleveld met vele tinten bruin, geel en groen, wandel daarna verder over het eeuwenoude zandpad, ga bij de brug het kanaal over, neem een stukje straat met klinkers om vervolgens via het bos en de Kattenburgwieke uit te komen bij ons ‘Huus achter de Bos’. De oude bomen vertellen me tijdens de wandeling dat je hier langskwam en het verheugt me met een soort van droevige vreugde dat ik even met je mocht oplopen. Met een handdruk, Janne.
Ik blijf in gedachten achter met Marg, loop met haar, nadat ze jouw doeken terugbracht naar het logement, over de Pesserdiek naar Siberië en laat haar daar achter bij de kleine Roef en het poppie. Ik kijk uit over de prachtige Wijken van Eleveld met vele tinten bruin, geel en groen, wandel daarna verder over het eeuwenoude zandpad, ga bij de brug het kanaal over, neem een stukje straat met klinkers om vervolgens via het bos en de Kattenburgwieke uit te komen bij ons ‘Huus achter de Bos’. De oude bomen vertellen me tijdens de wandeling dat je hier langskwam en het verheugt me met een soort van droevige vreugde dat ik even met je mocht oplopen.
Met een handdruk, Janne.
We sluiten deze QR-codes nu af met een stukje uit een brief van Vincent van Gogh aan zijn broer Theo, met nu nummer 402; hierin valt te beluisteren hoe Vincent, ondanks de nodige tegenslag met modellen, het tekort aan materialen en zijn grote eenzaamheid genoot van Drenthe.
Dat terugkeeren der kudde in de schemering was de finale van de symphonie die ik gisteren hoorde.– Als een droom ging die dag voorbij, ik was zoo verdiept in die navrante muziek geweest den heelen dag, dat in letterlijken zin ik zelfs eten & drinken had vergeten (…) Ziedaar hoe ’t hier is. Wat brengt men mee van zoo’n dag – Een aantal krabbels slechts.– Toch iets anders nog brengt men mee – een kalmen lust in ’t werk.
