Op de site van Het geheugen van Drenthe staat het volgende te lezen:
In 1851-1960 in atlassen vermeld als Siberiën. Volgens overlevering lag dit gebied zo afgelegen en verlaten, dat dit al in de Franse Tijd, daarbij denkend aan de barre ervaringen op Napoleons tocht naar Rusland, naar dit deel van Russisch-Azië is vernoemd. Op de Franse kaart (1811-13) staat de naam echter nog niet vermeld. De ontginning van het gebied geschiedde vanaf 1849, doch omstreeks 1830 stonden hier reeds enkele huizen aan een breed water. Dit brede water aan beide zijden van een dam, die functioneerde als overzetplaats voor schepen, hadden een verschil in waterpeil. In de Vlotwijk was er het Tiendeveensche Peil en in de Wijken van Eleveld het Hoogeveensche Peil. Hier werden schepen door middel van drie lorries van laag naar hoog en omgekeerd m.b.v. een rail over de dam verplaatst; een sluis was destijds te duur. Het water was aan beide kanten verbreed om wachtende boten te kunnen laten afmeren.
Sommige oudere bewoners herinneren zich de rails schuin over de weg nog wel: ‘Ik fietste eens met mijn zusje achterop en kwam met mijn voorband in de rails terecht. Ik kon de fiets niet houden en samen rolden we over de grond.’
Siberiën staat dus pas na de Franse overheersing, na de komst en het korte verblijf van de kozakken, op kaarten vermeld.
De komst van de Russische ruiters leverde veel stof voor sterke verhalen. Het vreemde uiterlijk van deze onbekende strijders op hun snelle, kleine paardjes, bebaarde mannen met vervaarlijke pieken, overdonderde onze voorouders. Het opeisen van spijs, drank, hooi en stro, in ruil voor de bevrijding, was voor de door Napoleon uitgemergelde bevolking niet altijd welkom. Omdat bijna niemand in die dagen het onderscheid kende tussen Russen, kozakken, Pruisen of ander paardenvolk, werden de meeste ruiters kozakken genoemd, waardoor de eigenlijke kozakken ten onrechte een slechte reputatie kregen. Er zijn ook dagboekfragmenten bekend waarin ze er juist goed afkomen. Bovendien verbleven de ‘echte’ kozakken slechts kort in onze streken: zij waren stoottroepen met een verkennerstaak en trokken dus voor de geregelde strijdkrachten uit.
