Ga naar de inhoud

Het werk van anderen waardoor Vincent o.a. door werd geïnspireerd…

De oude eik, Jules Dupré

Avond, Jules Dupré

Duinlandschap, Charles-François Daubigny (naar Jacob van Ruisdael)

Le four communal dans les landes, Theodore Rousseau

Man met schoffel, Jean- François Millet

Angelus, Jean- François Millet

Arenlezen, Jean- François Millet

Schapen op de heide, Anton Mauve

Herderin, Anton Mauve

Het bleekveld, Max Liebermann

Zonsopgang, Camille Corot

Vincent onderweg naar Zweeloo

Eva, een werk van Max Liebermann (Kunsthalle Hamburg) dat Vincent waarschijnlijk nooit zag. Maar hij hoopte wel Liebermann in Zweeloo te treffen. Vincent ondernam de tocht daar naartoe vanuit Nieuw Amsterdam, maar ontmoette zijn collega-kunstenaar niet.

 

Over die tocht een stukje uit brief met nu nummer 402

 

Beste broer

Wou U eventjes vertellen van een togtje naar Zweeloo, het dorp waar Lieberman lang gelogeerd heeft & studies gemaakt voor zijn Schij van laatsten Salon met de waschvrouwtjes.

Waar ook Termeulen en Jules Bakhuyzen tijden geweest zijn.

Verbeeld U een togt door de hei s’morgens 3 uur, in een open karretje (ik ging met den man waar ik logeer, die naar de markt te Assen moest, mee). Over een weg of “diek” zoo als ze hier zeggen, waarop men in plaats van zand modder had gebragt om hem op te hoogen. ’t was nog veel aardiger zelfs dan de trekschuit. Toen ’t maar eventjes ietwat begon te lichten en de hanen overal kraaiden bij de over de hei verspreide keeten, werden de enkele huisjes waar we langs kwamen – omringd door ijle populieren wier geele blaadjes men hoorde vallen – werden een ouden stompen toren op een kerkhofje met aarden wal & beukenheg, werden de vlakke landschappen van heide of korenakkers, werd alles, alles net precies als de allermooiste Corots.– Een stilte, een mysterie, een vrede als hij alleen geschilderd heeft.

Vincent onderweg naar Zweeloo

Uit brief 257:

 

Gij hebt er waarschijnlijk bij Tersteeg wel van gezien, er zijn prachtige Israel – o.a. ’t portret van Weissenbruch, met een pijp in den mond & zijn palet in de hand.

 

Israels heeft nog 4 groote teekeningen, een meisje bij ’t raam – kinderen bij ’t varkenshok – de teekening van ’t kleine schilderij van den Salon – een oud vrouwtje dat ’t vuur opstookt in de schemering, in der tijd geëtst voor de Kunstkronijk.

 

Het is wel animeerend om zoo eens iets te zien want dan zie ik wat ik nog veel moet bij leeren. Alleen dit wilde ik U zeggen – ik gevoel dat er dingen van kleur bij mij voor den dag komen bij ’t schilderen die ik vroeger niet had, dingen van breedheid en krachten.

Ontdek zelf ons multifunctionele centrum